ผมเป็นคนดีได้เพราะได้บวช

ผมชื่อ ธีปกรณ์ หาริชัย หรือเรียกง่ายๆว่า ทุย ครับ ผมเคยบวชในโครงการ 1 แสนรูปทั่วไทย รุ่นข้าพรรษา ปี พ.ศ. 2555 ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรมทิสยากร อ.วังเจ้า จ.ตาก การบวชในครั้งนั้นทำให้ผมเป็นผู้เป็นคนได้ในทุกวันนี้ครับ

ยิงเท่าไรก็ไม่ออกซักที

จู่ๆ ก็มีความคิดผุดขึ้นมาว่า เอ๊ะ! เรามีล็อกเก็ตที่คุณยายให้มานี่นา (ล็อกเก็ตกฐินคุณยายรุ่นแรก) กระผมจึงจับล็อกเก็ตแล้วนึกว่า “คุณยายช่วยพระด้วย” อัศจรรย์จริงๆ ครับ แค่นึกเท่านั้น ขอย้ำว่าแค่นึกเท่านั้น คุณยายก็ปรากฏขึ้นที่ศูนย์กลางกายของกระผมในท่านั่งสมาธิ แล้วขยายใหญ่ขึ้นๆ จนคลุมทุกคนในที่นั้น ไม่เลือกว่าไทยหรือพม่า คลุมหมด ตอนนี้กระผมใจฟูเต็มหน้าอกเลยครับ

จดหมายจากลูกแม็ค เชียงตุง

ผมชื่อ ซาย คำ หน่าย หรือที่เพื่อนๆรู้จักในนาม แม็ค ครับ (ภาพที่ 1) หลวงพ่อครับ การจัดงานบุญใหญ่ของเมืองเชียงตุงที่ผ่านมานั้น สุดแสนจะประทับใจเลยครับ ผมปลื้มกับบุญนี้สุดๆไปเลย ผมตัดสินใจปิดร้านคอมพิวเตอร์ของผม เพื่อมาเป็นอาสาสมัครจัดงานอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และก่อนเริ่มงานบุญผมและน้องๆอาสาสมัครเชียงตุงก็ทำหน้าที่กันแบบสุดใจ..จนไม่ได้นอน เรียกว่าปลื้มกันจนสว่างเลยครับ

จุดเริ่มต้นแห่งถนนพุทธวิถี

ชาวปวาเก่อญอ ดีใจกันมากครับ “ห้อยแล้วรวย” ภาษาปวาเก่อญอ คือ “ลีโกโปะลี แกโด้ะ แกทอ” ครับ และทุกคนที่ได้ฟังเพลง ตะวันบนดอย ที่เปิดในงานกล่าวว่า เพลงที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตาประพันธ์นั้น ไพเราะมากครับ เข้าใจในเนื้อหาครับ และดีใจเป็นพิเศษที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตากล่าวโอวาทเปิดงานเป็นภาษาปวาเก่อญอ พี่น้องชาวปวาเก่อญอ กล่าวว่า สามารถเข้าใจโอวาทของพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ดีครับ

DMC นำความสุขมาให้ถึงในบ้าน

เมื่อก่อนภรรยาผม จะหงุดหงิดง่าย โมโหร้าย และมักชวนทะเลาะ ผมจึงใช้เทคนิคสร้างสันติสุขในครอบครัวอย่างง่ายๆ คือ เมื่อใดที่เธออารมณ์ไม่ดี เริ่มบ่น ผมจะรีบไปเปิด DMC ทันที แล้วบอกว่า "ดูสิ เดี๋ยวไปเกิดเป็นยักษ์นะ ทำไมเราไม่พูดกันดีๆ ทำไมต้องโมโห เห็นมั้ย...ดูหลวงพ่อสิ ท่านยิ้ม ท่านไม่โกรธ" เธอก็จะหยุดคิดแล้วสักครู่เธอก็หยุดบ่น เธอใจเย็น มีเหตุผลมากขึ้น ผมทึ่งจริงๆ ครับ ที่ DMC ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงไปอย่างใหญ่หลวงครับ

จดหมายจากนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ตอน ชาวเดนมาร์ก หัวใจรัก DMC

ผมชื่อ ลุงเพียร์ มิคเคลเซ่น อายุ 65 ปี เป็นชาวเดนมาร์ก มีเทพธิดาคู่บุญเป็นชาวไทย ชื่อ มณีวรรณ ครับ เธอเข้าวัดปฏิบัติธรรมสม่ำเสมอ เป็นลูกพระธัมฯ พันธุ์แท้ เราอยู่ด้วยกันมา 22 ปี แล้วครับ ตั้งแต่มีเธอผมก็ได้เข้าวัดปฏิบัติธรรม และช่วยงานเผยแผ่มาโดยตลอดครับ

กฐินสัมฤทธิ์ เด็กดี V-Star โรงเรียนโสตศึกษา จ.ขอนแก่น

ผมชื่อ อภิสิทธิ์ ธรรมสา ชื่อเล่น เอ๋ ครับ เด็กดี V-Star ชั้น ม.5 และประธานกฐินสัมฤทธิ์ จากโรงเรียนโสตศึกษา จ.ขอนแก่น ซึ่งปีนี้เป็นปีที่ 3 แล้วครับ ที่โรงเรียนของผมได้จัดให้มีการทอดกฐินสัมฤทธิ์ ส่วนผมก็ได้ชิมลาง ขึ้นเป็นประธานกฐินครั้งแรกในชีวิตครับ โดยมีไอดอล คือ พี่แอม ประธานกฐินสัมฤทธิ์ในโลกเงียบคนแรกของโลก จากโรงเรียนโสตศึกษาเทพรัตน์ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ทุกย่างก้าวเพื่อบูชาธรรมคุณครูไม่เล็ก

กระผม พระธรรมทายาทธนะวรรธน์ สุรโชโต หรือ พระแสตมป์ อายุ 21 ปี บ้านผมอยู่ที่คลองสามนี่เองครับ และเป็นอาสาสมัครอยู่แผนกธรรมโฆษก์ คอยเล่าธรรมะให้สาธุชนฟังทุกวันอาทิตย์ด้วยครับ ผมเคยบวชสามเณรมาหลายโครงการ เช่น โครงการมัชฌิมธรรมทายาท รุ่นที่ 6-7-8, โครงการ 1 แสนรูป รุ่นเข้าพรรษาปี 53, โครงการอุดมศึกษา รุ่นที่ 41 แต่ครั้งนี้ผมได้บวชเป็นพระในโครงการบูชาธรรมพระมงคลเทพมุนีฯ รุ่น 130 ปี ครับ

แนะนำรัฐดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

“รัฐดูไบ” แม้ จะไม่ใช่เมืองหลวง แต่ก็เป็นเมืองใหญ่ที่สุดของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ เป็นทั้งศูนย์กลางทางเศรษฐกิจการค้าและเมืองท่าที่สำคัญแห่งหนึ่งของโลก มีพื้นที่รวม 3,885 ตร.กม., ชาวท้องถิ่นมีไม่มากนักเพียง 2.6 ล้านคน โดยร้อยละ 75 เป็นชาวต่างชาติ, ผู้คนส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม นิกายซุนหนี่, ใช้ภาษาอารบิคเป็นภาษาทางราชการ, แต่เนื่องจากมีชาวต่างชาติมาก จึงใช้ภาษาอังกฤษ ฮินดู อุรดูและฟาร์ซีติดต่อสื่อสารด้วย, มีสกุลเงินเรียกว่า “ดีแรห์ม” (1 ดีแหร์ม ประมาณ 10 บาทไทยครับ) ที่นี่อยู่ใต้แสงตะวันอันฉายฉานแบบกึ่งเขตร้อนและแห้งแล้ง อุณหภูมิต่ำสุดเกือบ 10 ํC สูงสุดถึง 48 ํC ส่วนอุณหภูมิเฉลี่ยอยู่ที่ 24 ํC ครับ

ทั้งหมดในชีวิตของพ่อและแม่

ยิ่งใช้ชีวิตอยู่ในผ้าเหลืองนี้นานวันเข้า ผมก็ยิ่งซาบซึ้งว่า ชีวิตพระเป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุด ผมรู้สึกอย่างนี้จริงๆ ครับ เหตุที่ทำให้ผมเข้าใจความ “ประเสริฐสุดซึ้ง” เพราะผมเคยใช้ชีวิตแบบ “แสบสุดอึ้ง” มาแล้วนั่นเอง เมื่อครั้งวัยรุ่น ผมดำเนินชีวิตตามกระแสโลก สูบบุหรี่ เที่ยวกลางคืน ผม “สนุกสนาน” แต่พ่อกับแม่ “เศร้าสนิท” พร้อมนำเรื่อง “ปวดหัว” มาทำให้ท่าน “ปวดใจ” เป็นประจำ ผมรู้อยู่เต็มอกว่า ทำให้ท่านเสียใจ แม้จะรู้สึกผิด แต่ก็ไม่คิดกลับตัว เพราะคบคนพาลเป็นมิตร จึงเป็นพิษกับชีวี ผมหลงทำผิด “สูบ เสพ เสี่ยง” ครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งเมื่ออายุครบ 20 ปี แม่จึงเอ่ยปากว่า “บวชให้แม่หน่อยได้ไหม”